هوالعشق
خیلی بی تاب بود.ناراحتی در چهره اش موج می زد
پرسیدم :چیزی شده؟
ابراهیم باناراحتی گفت :دیشب بابچه ها رفته بودیم شناسائی،توراه برگشت ،درست درکنار مواضع دشمن ماشاالله عزیزی رفت روی مین وشهید شد.عراقی ها تیراندازی کردندوماهم مجبور شدیم برگردیم.
تازه علت ناراحتی اش را فهمیدم هوا که تاریک شد ابراهیم حرکت کرد،نیمه های شب هم برگشت.
خوشحال وسرحال!
مرتب فریاد میزد؛ امدادگر.امدادگر.سریع بیا ،ماشاالله زنده است!
ادامه مطلب
درباره این سایت